Ik zag niks door de kap over mijn hoofd maar hoorde des te beter. Enigszins gedempt klonk een mannenstem. Op de achtergrond het geluid van een groep mensen. Gedempt gejoel, gespannen gelach, verwachtingsvol gemompel. De mannenstem hield een verhaal wat ik niet goed kon verstaan. Slechts flarden kwamen verstaanbaar door. Hij werkte echter naar een soort climax toe want hij ging steeds harder praten en nu kon ik hem volledig verstaan: ‘en hier is ze dan .. de hoofdshow van vanavond ..geef haar een hartelijk applaus’. ‘Hoofdshow ??’ Dat was blijkbaar mijn key want ik werd onmiddellijk door een aantal handen beetgepakt en werd naar voren geleid. Met mijn handen achter mijn rug gebonden handen en geblinddoekte ogen was het maar goed dat ik stevig vastgehouden werd want ik struikelde toen ik naar voren geduwd werd. Ik kwam tot stilstand tegen een soort doek. Het geluid was inmiddels aangezwollen tot een enorm gejoel en geschreeuw en, inderdaad; applaus.
Ik stond blijkbaar op een podium want het doek werd opzij geschoven en het gejoel werd nog eens zo luid. Het gefluit en geschreeuw overstemde de ‘spreekstalmeester’ nu volledig. Ik werd nog een paar stappen naar voren geduwd en vervolgens een paar keer langzaam rondgedraaid. Het gejoel werd alleen maar luider. Na een poosje hernam de spreekstalmeester het woord ‘Hier is ze dan, de hoofdshow van vanavond. Wat vinden jullie ervan?’ Meer gejoel en geschreeuw. Het begon nu pas echt tot me door te dringen dat ‘ze’ ik was en dat er iets met me ging gebeurden op dit podium. ‘Is ze goed genoeg…?’ nog meer gejoel. ‘Is ze lekker genoeg…?’ Uit de zaal klonken nu kreten als ‘broek uit, broek uit’. De spreker begon mijn lichaam aan te prijzen. ‘Kijk toch eens wat een figuurtje mannen. Kijk die tieten eens …’.
De zaal was het met hem eens en ik voelde hoe mijn borsten door mijn bloes en BH heen betast en geknepen werden. Waar was ik in beland? Ik werd omgedraaid en mijn billen kregen een goedkeurende speech. Mijn benen werden uit elkaar geduwd en de spreker wreef over mijn achterste en tussen mijn benen over mijn kruis. ‘Is dit een lekker kontje of wat ?’ Hij sloot af met een stevige pets op mijn billen. Ik voelde me een soort veilingstuk. De spreekstalmeester ging verder… ‘ Kunnen jullie het goed genoeg zien ? …is ze bloot genoeg …?’ Luid boegeroep nu en mijn maag veranderde in een steen.’ … Daar zullen we dan eens iets aan gaan doen!’ De handen duwden me wat opzij. Er gebeurde iets want het gejoel ging weer crescendo. Toen voelde ik koud metaal langs mijn hals glijden, gevolgd door knipgeluiden. Met een grote schaar werd mijn bloes langzaam opengeknipt. De zaal schreeuwde en juichte. Na enkele knippen was de voorkant los. De panden werden wat opzij gehouden en de spreekstalmeester vroeg de zaal wat ze ervan vonden. Ik kon wel door de grond gaan. Tot overmaat van ramp kneep ie ook nog in mijn borsten en vroeg zaal semi-onschuldig ‘En nu..?’ Luidkeels geschreeuw: ‘Tieten…, Tieten…’. Meteen werd ook mijn behaatje aan de voorkant doorgeknipt. De ‘vasthoudhanden’ lieten er ook geen gras overgroeien en trokken hem met geweld van me af. Het bandje achter mijn rug werd met behulp van een tweede schaar doorgeknipt en de spreekstalmeester knipte ondertussen lange sneden van onder naar boven in de panden en mouwen van mijn bloes. Binnen mum van tijd stond ik daar, met mijn borsten naakt en parmantig vooruit priemend tussen de flarden van mijn bloes, geblinddoekt en gebonden, op een podium, voor een uitzinnige menigte. Mijn gedachten dwaalde af naar hoe ik hier verzeild was geraakt.